Verse 1
ಪ್ರಕಾಶ ಕೊರ್ದು ಯೆನನ್ನಡಪಾಲಾ
ಸ್ವಾಮಿ ಯೇಸೋ.
ಗರ್ಗಂಡ ಕತ್ತಲುಂಡು ಊರು ದೂರ
ಈ ದುಂಬು ಪೋ.
ದಂಟಂದಿಲೆಕ್ಕ ಪತ್ತ್ ಯೆನ ಕೈ
ಸಾದಿನ್ ಒಂತೆ ಮಾತ್ರ ತೂಂಡ ಸೈ.
Verse 2
ಈ ನಡಪಾವೊಡಂದ್ದ್
ಯಾನ್ದುಂಬು ನಟ್ಟೊಂಡಿಜಿ.
ಸೇರ್ದಿತ್ತ್ ಗರ್ವಿಷ್ಟೆರೆ ಮಲ್ಲ ಗುಂಪು
ಭಕ್ತಿತ್ತಿಜಿ.
ಲೌಕಿಕ ಸುಖ ಮಾತ್ರ ನಾಡಿಯೆ್
ನೆನೆಪಡ ಯೆನ ದುರ್ನಡತೆ.
Verse 3
ದಯತ ಮಿತ್ತ್ ದಯ ಈ ತೋಜಾಯ.
ಮೇಲ್ಗ್ಲಾ
ಯೆಂಚಿತ್ತಿ ಕಷ್ಟ ಭಂಙೊಡ್ಲಾ ಸಹಾಯ
ಈ ಮಳ್ಪುವ.
ಈ ರಾತ್ರೆ ಪೋದು ಪುಲ್ಲ್ಯ ಆನಗ
ಸಮಾದ್ ತೂವೆ್ ನಿನ ಕರುಣ.